
Het is naar de zak, het is naar de knoppen, het is naar de maan.
Beminde astrofielen, vagebonden van de melkweg, vrienden van het ruimtesop. Droog is het al tijden niet meer. Te lang dreven wij rond in wateren waarvan wij de diepten nimmer zullen kennen. Want willen is kunnen en komen wordt sneller gaan dan men doorgaans zou willen.
Galaxiële radicaliteit is wat we reeds eeuwen verlangen, maar ruimtelijke verwarring is wat ons heden rest. Ik bied u een nederig uur interplanetaire oriëntatie, dat is heelal wat.
Chers astrophiles, copains intergalaxiels, vagabonds de la voie lactée. Il y a longtemps qu'il n'a fait beau. Trop longtemps nous nous sommes trouvés perdu dans un ocean de désespoir, flottant sur des ondes dont on ne connait pas la profondeur. Car vouloir c'est pouvoir et venir devient partir sans qu'on l'ait bien perçu. La radicalité galaxielle c'est ce qu'on désire depuis des siècles mais la confusion spatiale c'est ce qui nous reste. Je vous offre une heure modeste d'orientation interplanétaire. Chers amants de l'univers, on va vers la lune.